Na het inlezen en mezelf laten voorlichten over de Wim Hof methode ben ik maandag 8 februari 2021 begonnen met deze methode. Doel is om te kijken of dit een methode is die mijn lichaam kan trainen/ laten wennen aan shock/ schrikgebeurtenissen. Telkens als mijn lichaam dit bespeurt/ ondergaat/ ervaart verkrampt het. Zowel overdag als tijdens mijn nachtmerries. Deze nachtmerries komen toch 8, 9 keer per 10 nachten voor. Minder heftig, heftig, zeer heftig tot extreem heftig.
Noot: tussendoor: ik luister nu naar Solomon Burk & De Dijk met “Ik kan het niet alleen”. (Toeval?)
Ik ga proberen bij te houden wat de methode voor mij en mijn lichaam gaat doen. Geen garantie, geen zekerheden. Het bestaat uit drie delen:
Commitment/ doorzettingsvermogen
Ademhalingsoefeningen
Kou-ervaring.
Deel doorzetten is geen probleem, anders was ik er niet aan begonnen plus wat voor mij heel zwaar meewegend is het feit dat ik alles onder begeleiding doe en afgesproken heb minimaal de hele maand februari vol te maken.
Ademhalingsoefening is een kwestie van doen, doen en nog een keer doen. De oefening bestaat uit drie delen. Inademen via de buik en uitademen via de borst en mond. Na een aantal keren een laatste keer uitademen en zolang mogelijk niet ademhalen, bij het weer inademen zo diep mogelijk en 15 seconden vast houden en dan overnieuw. Zo drie tot vijf ronden maken. Doen naar vermogen. Is er een ronde van 15 ademhaling is het prima. is het een ronde van 25 ademhalingen is het ook goed. Ik merkte tijdens deze oefeningen dat ik warm kreeg, mijn rug (mijn grootste probleem gebied) ging zeer doen, kreeg koude voeten en tintelingen. Vandaag bij het niet ademhalen lukt het mij de eerste ronde om het 20 seconden niet te doen, de twee ronde 30 seconden en ronde drie en vier zelfs veertig seconden.
Na dit de koude douche. Hij gaat niet gelijk op koud, maar wordt geleidelijk opgevoerd van lauw naar steeds kouder. Als ik geconcentreerd ademhaal merk ik dat ik steeds kouder water kan verdragen. Diep ademhalen en lang uitademen en focus. Ik ben vandaag verder in de kou gekomen dan de eerste twee dagen en kon het ook beter verdragen. Het lukt me nu ook om niet te bibberen.
Al met al een vreemde gewaarwording waar ik nog aan moet wennen. Zo ben ik er sinds vanochtend pas achter wat de beste houding is voor de ademhalingsoefeningen. Eerste keer lag ik op de grond; blijkbaar net iets te hard, twee keer lag ik op mijn bed, maar had moeite om op de juiste wijze adem te halen en vandaag voor het eerst los zittend op de bank. Het ademhalen ging heel goed, alleen doordat ik een beetje begon te draaien kon ik niet langer geen adem halen, want ik moest me ook focussen op mijn evenwicht. Dus morgenvroeg ga ik op bed zitten tegen de muur. Ik ben ervan overtuigd dat dit de juiste houding voor mij zal zijn.
Tot nu toe weinig veranderingen aan mijn lichaam te merken, maar ik mag dit nog niet verwachten vind ik. Deze oefeningen worden straks nog verder ondersteund met body stress release en dit alles samen en voor langere tijd zal mij positieve veranderingen, lichamelijk, opbrengen (hoop ik).
Ik probeer zo vaak mogelijk mijn ervaringen hier neer te zetten, maar beloof niets, want het lukt me niet altijd.
